Η ΒΡΥΣΟΜΑΝΑ

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ


ΤΟ ΣΟΝΝΕΤΟ

Σαν άστρο ο πάγος μες το κοκκινέλι
τρεμολάμπει· μοσκοβολάν, κοράλλια
σγουρά, στο δίσκο οι φράουλες· μαϊστράλια
θυμητικά ξυπνώντας, άγουρη Έλλη
της καρδιάς μου το χάρτινο καστέλλι
σαλεύεις· και ω θαμπωτική μου ντάλια,
Ρίκα, γελάς οπίσω απ’ τη βεντάλια·
και παίζει με τον ήλιο, ως χρυσό τέλι,
κοκέττ’ Ανθή, του πνέματός σου η χάρη!
Βλογημένη ολωνώ σας η σκληράδα!
Στης έμπνευσης τα Ηλύσια καβαλάρη
με πάει, και του σοννέτου η βρυσομάνα
τρέχει με δεκατέσσερις αράδα
κάνουλες, μέλι, γάλα, ουράνιο μάνα.



Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Αλεξάνδρειας «Γράμματα», Τόμ. 2, Αρ. 21 (1914), σελ. 300.