ΣΕΚΕ

Μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής του ιδρυτικού συνεδρίου του "Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδος" (ΣΕΚΕ) στον Πειραιά, στα γραφεία του Συνδέσμου Μηχανικών Ατμοπλοίων, το 1918.



Ο όρθιος, με τον αριθμό 9, είναι ο πειραιώτης, με καταγωγή από τη Μπάλια της Μικρασίας, μηχανικός ατμόπλοιων Σταμάτης Κόκκινος.
Με τον αριθμό 15 σημειώνεται ο επίσης πειραιώτης Μιχάλης Σιδέρης.
Στο 19 ο σαλονικιός Αβραάμ Μπεναρόγια(ς), ο ιδρυτής της Φεντερασιόν.
Ο αριθμός 20 δείχνει τον Νίκο Γιαννιό, από την Άνδρο, ο οποίος ήταν αρχισυντάκτης στη σοσιαλιστική εφημερίδα "Ο Λαός" που εκδιδόταν στην Κωνσταντινούπολη.
Τέλος, στον αριθμό 5 είναι ο νεαρός Μιχάλης Οικονόμου. Δεν γνωρίζω αν πρόκειται για τον κατοπινό σπουδαίο, αν και παραγνωρισμένο, ιμπρεσιονιστή ζωγράφο.
Ανάμεσά τους βρίσκονται ο Δημοσθένης Λιγδόπουλος, ο Πεχνά Ανζέλ και άλλοι που δεν έχουν ταυτιστεί, τουλάχιστον από όσο εγώ ξέρω.

Τα παραπάνω στοιχεία τα πήρα από την ηλεκτρονική διεύθυνση
http://sobraluz.blogspot.com/2008_11_01_archive.html

******************

Τα πλήρη πρακτικά του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΕΚΕ βρέθηκαν και εκδόθηκαν από την Κ.Ε. του ΚΚΕ το 1982 σαν μια πολύτιμη και αναντικατάστατη πηγή για τη μελέτη των πρώτων χρόνων της ιστορίας του Κόμματος. Τα «Άπαντα» των πρακτικών μάς δίνουν τη δυνατότητα μιας απ’ ευθείας εκτίμησης του ιστορικού εκείνου συνεδρίου και του ρόλου που έπαιξαν τα πρόσωπα που συμμετείχαν σ’ αυτό. Κυρίως όμως φωτίζουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ιδρύθηκε το Κόμμα. Στις 4 - 10 (17 - 23 σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο, που δεν είχε ακόμα υιοθετηθεί) Νοεμβρίου 1918 συνήλθε στον Πειραιά το ιδρυτικό 1ο Συνέδριο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Ελλάδος (ΣΕΚΕ), στο ξενοδοχείο «Πειραιεύς», στα γραφεία του Συνδέσμου Μηχανικών Ατμοπλοίων. Τις προετοιμασίες και τη διοργάνωση του 1ου Πανελλαδικού Σοσιαλιστικού Συνεδρίου ανέλαβε η Οργανωτική Επιτροπή, η οποία εκλέχτηκε από τη Σοσιαλιστική Συνδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλη του 1918. Τα μέλη της ήταν οι: Άριστος Αρβανίτης, Νίκος Δημητράτος, Σταμάτης Κόκκινος, Αβραάμ Μπεναρόγια και Δημοσθένης Λιγδόπουλος.
Οι εργασίες του 1ου Συνεδρίου του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Ελλάδος διήρκεσαν συνολικά εφτά μέρες.
Από τα πρακτικά γίνεται φανερή η (φυσιολογική) επίδραση στο συνέδριο των ιδεών της Οκτωβριανής Επανάστασης. Οι αναφορές στο πρωτόγνωρο αυτό ιστορικό γεγονός ήταν συνεχείς και εκτός αυτού ψηφίστηκαν δυο κείμενα σχετικά, πρώτα το «Χαιρετιστήριο ψήφισμα επί της πρώτης επετείου της Ρωσικής Δημοκρατίας των Σοβιέτ» και κατόπιν η «Διαμαρτυρία για την μελετωμένην επέμβασιν των ιμπεριαλιστών της Αντάντ και του ελληνικού στρατού στο νεαρό Σοβιετικό κράτος».
Επίσης, από τα πρακτικά γίνεται γνωστή η ιδεολογική τοποθέτηση των συνέδρων. Χαρακτηριστικά, στο ιδρυτικό συνέδριο επικράτησαν τρεις τάσεις. Η αριστερή τάση που είχε σαν βασικό εκφραστή τον Δημοσθένη Λιγδόπουλο, η κεντρώα με τον Αβραάμ Μπεναρόγια και η δεξιά με κυριότερους εκπροσώπους τους Ν. Γιαννιό και Αρ. Σιδέρη.
Οι σημαντικότερες συγκρούσεις ιδεολογικών τοποθετήσεων έγιναν πάνω σε θέματα για τη στάση των σοσιαλιστών απέναντι σε ζητήματα του πολέμου και της ειρήνης, απέναντι στο Πρόγραμμα και το Καταστατικό του Κόμματος, στα ζητήματα τακτικής και στη στάση απέναντι στα αστικά κόμματα της χώρας. Στο 1ο Συνέδριο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Ελλάδος διατυπώθηκαν επιγραμματικά οι αρχές του Κόμματος (21 πολιτικές απαιτήσεις, εν είδει προγράμματος, όπως και αναλυτικά οι απαιτήσεις υπέρ των εργατών). Ακόμα, συντάχτηκε σχετικό υπόμνημα με τις θέσεις του κόμματος πάνω σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, μεταξύ των οποίων και ένα χαρακτηριστικό ψήφισμα υπέρ της ιδρύσεως βαλκανικής δημοκρατικής ομοσπονδίας. Στη συνέχεια συντάχτηκε μια διαμαρτυρία εκ μέρους του κόμματος για «τις πιέσεις και τις φυλακίσεις», μια προκήρυξη με αποδέκτη την εργατική τάξη της Ελλάδας. Τέλος, οι βασικές προγραμματικές θέσεις που υιοθέτησε το συνέδριο του νεοϊδρυμένου κόμματος το οδήγησαν στην προσχώρησή του στην Κομμουνιστική Διεθνή (1920), κατοχυρώνοντας τον επαναστατικό προσανατολισμό του.