ΟΔΟΣ ΣΟΛΩΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ


ΞΕΝΟΣ

    Αφιερώνεται στο Σπήλιο Πασαγιάννη
    που ευρίσκεται στην Κέρκυρα


– Ξένε ποιός είν’ ο τόπος σου και ποιό ’ναι τ’ όνομά σου;
– Κι αν είμαι ακόμα στ’ όνειρο, ξένος εγώ δεν είμαι.
Βλέπω γαλάζια ακρογιαλιά κι ελιές λιγνοϋφασμένες,
Βλέπω και κάστρο, στο γυαλί να πέφτει του πελάγου.
– Μα σε ποιό κάβον άραξε το τρεχαντήρι πού ’ρθες;
– Το πνίγει του νησιού το φως· μα κάλλιο εσύ προβόδα
Δείξε μου πού ’ν’ οι κήποι σας, πού ’ν’ τα χρυσά τα μήλα,
Και μη μου πεις για τις χαλκές του θείου Αλκίνοου σκύλλες,
Μα κράτησε του περβολιού το φύλακα για νά ’μπω
Και κεί σου λέω πώς λέγομαι και πώς στον τόπο ήρθα.
Κι έπειτα δείξε μου, ω καλή, τις αγιασμένες στράτες
Που ο Σολωμός συνήθαγε ν’ ακολουθάει τα βράδυα.



Δημοσιεύθηκε στον «Νουμά», τ. 3, αρ. 168 (16 του Οχτώβρη 1905), σελ. 10.